Ўқитувчига рағбат керак!
“Ма’rifat” газетасида эълон қилинган “Ўқитувчига эркинлик беринг! Ёхуд сертификатли муаллим керакми ёки малакали?” (2018 йил 28 апрель) сарлавҳали мақола гўё юрагимдаги яраларни янгилагандай бўлди.
39 йиллик тажрибага эга инглиз тили ўқитувчисиман. 22 йилдан буён олий тоифали ўқитувчилар сафидаман. Ўзимга ишончим кучли эди. Аммо аттестациядан йиқилдим. Фақат мен эмас, мактабимиздан 12 нафар (9 нафари олий тоифали) ўқитувчининг ҳаммаси ўтолмади.
Аттестация саволлари мураккаб, ҳатто муаллифларнинг ўзи ҳам тўғри еча олмаса керак, деган хулосага боради киши. Бундан ташқари, саволларда хато ва камчиликлар кўп. Шунингдек, айрим компьютерларнинг носозлиги ҳам ўқитувчилар таъбини хира қилди. Масалан, мен ишлаган компьютер биринчи марта натижамни умуман кўрсатмади. Ёнимдаги жисмоний тарбия ўқитувчисида ҳам худди шу вазият такрорланди. Жараёнда ўқитувчининг тестга тайёрланиши учун имкон берилмади. Бу ҳам ўқитувчида эркинлик йўқлигининг бир исботи.
Лекин баъзи ўринларда муаллифнинг фикрлари ўринсиздек туюлди. Масалан, “Яхши ўқитувчига сертификат керак эмас!” деб ёзилади мақолада. Зеро ўқитувчининг ўқитувчидан фарқини сертификатлар кўрсатиб туради. Агар сертификат бўлмаса ҳамма бир хил бўлиб қолади. Ҳеч ким изланмайди, ўз устида ишламайди. Ижодий изланиш йўқ жойда янгилик, янгилик йўқ жойда ўсиш ҳам, тараққиёт ҳам бўлмайди. Бундан ташқари, ўқитувчига берилган сертификатлар унинг тоифасига ҳам таъсир қилади. Ойлик маоши ҳам тоифага қараб белгиланади. Умуман олганда, ўқитувчига рағбат керак.
Ўроқ РАВШАНОВ, Чироқчи туманидаги 7-мактабнинг инглиз тили фани ўқитувчиси